Adam Fiala – nowe wiersze

Chagall

Gdy sanki
z końmi
zaczynają
wędrować
po niebie
mamy Chagalla
zawsze lubił
dołączyć
parę kochanków
jakby w niewidocznych
pasach antygrawitacyjnych
nie tylko sanki
także tańczyły chałupki
malowane
kolorami tęczy
malarz się drapał
w głowę
spoglądając
przez okienko
na paryski bruk
jakie wszystko
tam było
zwyczajne
i potrafił
stworzyć
bajkę
trwającą
do dziś

.

Jednorożce

Jednorożce
się rzadko pokazują
możesz je spotkać
na arrasach rarytasach
to los
wszystkich zwierząt
z cennymi rogami
bo wystarczy
żeby ktoś ogłosił
fałszywą informację
w Internecie
“od sproszkowanego rogu
jednorożca
nawet starzec
ma potencję
ogiera”
ale jednorożce
potrafią żyć
kilkaset lat
są zawsze
jakby młode
z tą różnicą
że ich ciemne oczy
stają się
z wiekiem
niebieskie
co jeszcze piękniej
wgląda

.

Pierwsza Światowa

Na głowach mieli
rodzaj
metalowych misek
przyczepionych
rzemykami
takie miski były
podziurawione
przez kule
zamieniały się
w sita
część wojaków
szczyciła się
pikelhaubami
z wielkimi szpicami
niby antenki
było kilka
dobrych pomysłów
ale przeszkadzali generałowie
w ogóle można powiedzieć
że to była
Wojna Generałów
zapędzali do walki
po pamiętnej wigilii
w okopach
jeden z żołnierzy zaśpiewał
Heiligenacht
wyszli wtedy
z ziemi
umorusani
i bratając się
wymieniali
papierosy
cukierki
wrażenia
wielu wspominało
rodziny
pozostawione żony i dzieci
wreszcie w listopadzie 1918
podpisano rozejm
w wagonie kolejowym
należącym do Generała Focha
został zniszczony
w czasie Drugiej
ale stworzono replikę
obecnie
nikt nie podpisuje
rozejmów
nikt nie podpisuje
aktów pokoju
rozejmy zakwitały
czerwonymi makami
współczesne wojny
końca nie mają

.

Adam Fiala

Obraz: Marc Chagall, Niebieski Cyrk, 1950

.

O autorze:

Screenshot 2015-09-14 16.04.16

Adam Fiala,

pisarz polski przebywający na emigracji w Australii, zamieszkały w Perth. Z wykształcenia prawnik, debiutował wierszami i grafiką w Kamenie w latach siedemdziesiątych dwudziestego wieku. W 1976 ukazała się Jego pierwsza powieść, zatytułowana: Jeden myśliwy, jeden tygrys(Iskry), która uznana była za prozę satyryczno-realistyczną, prozę ironicznego szczegółu. Sprawy rodzinne ukazały się w 1978, a w rok później, w 1979 – Zygzakiem po prostej oraz Termiterium wisielców. Wszystkie książki wyszły w około ćwierćmilionowych nakładach. Na rosnącą w Polsce popularność pisarza miał wpływ Henryk Bereza. W swej strategii pisarskiej posługiwał się Adam Fiala kategorią snu: pozwalała mu na zwielokrotnienie kontekstów rzeczywistości przedstawionej i realiów PRL.

W Australii, jako wnikliwy obserwator teraźniejszości australijskiej, Adam Fiala kontynuuje pracę literacko-artystyczną, tworząc wiersze i prozę satyryczną małych form, w której można znaleźć inskrypcje z życia australijskiego, także – politycznego. Wydawany w Polsce przez Akant, Nasz Dziennik i Metaforę, w Australii publikuje w Pulsie Polonii i Przeglądzie Australijskim PowieśćPrywatna Australia, czyli według Antoniego z obrazkami, wyszła w rodzinnym Lublinie w 1998 roku.  Ulubionym gatunkiem Adama Fiali są aforyzmy: Aforyzmy o miłości (2008) i U brzegów absurdu (2011) wydała krakowska Miniatura. Zainteresowanie polityką i filozofią zaowocowały książką zatytułowaną Rasputin. Antypoemat (Kraków, 2012).

Australijską pasją – poza pisaniem oczywiście –  jest muzyka tubylców. Pisarz komponuje, pisze piosenki i muzykuje, grając na didgeridoo; fascynuje Go Yothu Yindi i Bangarra Dance Theatre, a także tubylcza filozofia. W latach 2008 – 2010, jako że Adam Fiala jest także zręcznym grafikiem, ilustrował między innymi książki D. Szumilas, L. Kucfir, M. Kozłowskiego, A. Habryn, J. Bułatowicza.

Zachęcamy do subskrypcji biuletynu POLSKA CANADA

Be the first to comment

Leave a Reply

Your email address will not be published.


*