* * * W jeziorze, z którego wyprowadzam wąskie rzeki, pomiędzy cembrowinami linii na plamie papieru mieszkam. . Tableau . Z ustawionego na szczycie pudełka wyskakuje zdziwiony ptak i zaczyna gonitwę po klasie… Lądując na […]
W tym czasie Jezus przychodzi na ziemię nawet do tych, którzy nie wierzą. Ale wierzą w codzienne wiadomości z liczbami zmarłych trafiającymi ostrymi nabojami prosto w głowę. Pochylają ją pod tym ciężarem, z ostatkiem starych […]
JANUSZ NOWAK Mówić bez upiększeń Tomy wierszy Barbary Gruszki-Zych budzą u czytelników nadzieję na obcowanie z poezją żywą, przylegającą do rzeczywistości, unikającą sztucznych konstruktów i eksperymentów formalnych. Nadzieja ta ziszcza się w każdym przypadku i […]
Czy wróci ten, na kogo czekam? O nowym zbiorze Barbary Gruszki – Zych “Basiu wróciłem” Zbiór wierszy i fragmentów prozą: “Basiu wróciłem” stanowi kolejną odsłonę poetyckiego kojarzenia prawd odwiecznych z konkretem codzienności, na który składa […]
Fragment ksiażki Takie piekne życie. „Portret Wojciecha Kilara” Barbara Gruszka-Zych. Wydawnictwo Niecałe. Żono nie odchodź, bo chcę być sam „Czy ty nigdy nie tęskniłeś za miłością?” – pyta Wiktora, bohatera Panien z Wilka Jarosława Iwaszkiewicza, […]
kiedy się pisze jeszcze nie znając końca ani początku bo bez końca jakby nic się nie zaczęło człowiek czuje się mały wobec każdej litery każdego znaku na wodzie który może stać się zdaniem jeszcze […]
kiedy mówisz że kochasz moją nieśmiertelną duszę ja z mojego śmiertelnego ciała widzę tylko twoje usta . *** . przedzierasz się przez szron na szybie żeby zobaczyć jej oczy zmienić zimę w lato . *** […]
Wojna toczyła się poza ich podwórkiem. Gabrysia pamięta, że Hanna mieszkała niedaleko. Dwie kamienice dalej. To był czas kiedy podpatrywała dorosłe kobiety. Ze szminką na wargach, noszące stanik i nieosiągalne dla niej pończoszki, przez […]
Miał biały garnitur z surówki. Lekko pogięty pod pachami. Długie do ramion, czarne włosy, nad czołem gwałtownie uciekające w tył głowy. Ostry, ptasi nos i czarne oczy z miodową kropką na tęczówce. Mówił łamaną polszczyzną. […]
Wyjeżdżał. Gubił się. Nie dawał znaku przez tydzień lub dwa. Tylko krótkie internetowe liściki: Dziś padało. Nawet drewniana rączka parasola nasiąkła wilgocią, a co dopiero moje stare kości. Albo: Byłem na przyjęciu w towarzystwie pani […]
Copyright © 2018 Magazyn Twórczy POLSKA CANADA - teksty udostępnione do publikacji pozostają w archiwum portalu.