Dla S.
List.
Ta kartka którą trzymam w ręku
jest rozpalona
do białości
widzę
jak moje palce
zamieniają się w popiół
Widzę
wypalone w papierze
białe litery
dwie białe linie
papilarne i plamkę
po białej kropelce
krwi
Moje źrenice
są białe
jak atrament
ale widzę
jak białe litery
na papierze
bledną
rozkładając się
na drobne kreseczki
i bieleją od razu
do kości
Biorę jedną
po drugiej
i rzucam
patrząc jak lecą
prosto w światło
jak śnieżny wir
wciągając mnie za sobą
wprost
w Białą Otchłań
29.04.2016
.
Pod ścianą
Podchodzę do ściany
z obu stron
równocześnie
Staję
twarzą do ściany
plecami do siebie
– Kto jest po drugiej stronie –
pytam
Nikt nie odpowiada
Jeszcze raz:
„Pytam”
i słyszę echo:
„Ty Tam”
Więc po tej stronie ściany
po której nie jestem
mnie chyba nie ma
A z mojej strony ściany
jest tylko ściana
i echo
które na moje milczenie
odpowiada ciszą
5.01.2016
.
*
Serce mężczyzny
Waży dokładnie tyle samo
Co płód
Który ma pięć miesięcy
Tak samo zaciska się
Miarowo
Jak piąstki
Tak samo rytmicznie
Kopie
*
Mężczyzna który ma serce
W sercu
Zawsze jest brzemienny
I czuje jak serce mu ciąży
Nawet wtedy
Gdy od dawna
Nie jest już
Przy nadziei
20.X.2015
.
O autorze:
Lesław NOWARA (ur. 1963).
Prawnik z wykształcenia. Poeta, aforysta, felietonista. Debiutował na łamach prasy literackiej w 1983 roku.
Opublikował 8 tomów wierszy : Suknia z papieru i brązu” (1987), „Zielona miłość”, (1991), „Dom o zielonych oknach” (1993); „Trzecie oko”, (1996), „Rosyjska ruletka” (1999), „Kokon” (2001), „Cichociemno” (2006), „Kropka i Kreska”, (2013). Mieszka w Gliwicach.
.
ilustracje: Rene Magritte
