Piotr Wojciechowski – FURTA

Depresja

Wiersz psychoterapeutyczny. Uważne kilkakrotne przeczytanie pełnym głosem może zastąpić dwie do trzech wizyt u psychoterapeuty i/albo psychoanalityka

Po 350 USD każda. 

Depresja stoi przy murze
Rwie herbaciane  róże.
I patrzy się okiem jastrzębim
Jak furta żelazna cię gnębi.
Żelazna, nie idą klucze
Do zamków. Rdza je zaślepia.
Nie przedrzesz się, nie przetłuczesz,
Mur, kamień. Więc darmo szeptać.
Imię powtarzać jak hasło
Nie usłyszy ściana kamienna
Nie dasz rady sztabom zawiasom
Nie czekaj łaski spojrzenia.
Depresja stoi przy murze
Rwie herbaciane  róże.
I źrenicą krogulczą cię śledzi
Jak ci się  z furtką nie wiedzie.
Tu głazy związane powojem.
Tędy chadzali polegli
A po co im imię jest twoje
Ich  wnuki rozbiegły.
Słuchają cię tylko  cegły
Rozbiłeś pięści i krwawisz
Może się tego nauczysz
Że można tak kogoś zostawić
Gdy kieszeń ma pełną kluczy.
Depresja stoi przy murze
Rwie herbaciane  róże.
Uważaj
powiadam do niej
Kolce kaleczą ci dłonie.

.

Piotr Wojciechowski

.

O autorze:

Screenshot 2015-05-05 00.01.14

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Piotr Wojciechowski (ur. 1938) – prozaik, poeta, reżyser filmowy.

 

Autor powieści:

CZASZKA W CZASZCE (1970),
WYSOKIE POKOJE (1977),
HARPUNNIK OTCHŁANI (1996),
DOCZEKAJ NOWIU (2007).
Subskrybcja
Powiadomienie
0 Komentarze
Inline Feedbacks
View all comments