Logos
Błękit nieba i to, co błękit otacza.
Mrowie gwiazd i to, co gwiazdy otacza.
Miliardy galaktyk i to, co galaktyki otacza.
Czarne dziury i to, co czarne dziury otacza.
Wszystko i to, co otacza Wszystko.
Niewymowne, niewypowiadalne, niepojęte,
niepojmowalne.
.
Ogród Persefony
Zamienisz się w cisy, dęby, cyprysy. Nie zatrzyma cię
wiatr, ani garstka przeciwników marnej ugody.
Twoje plemię, wciąż się miota pomiędzy cesarstwami,
szuka i gubi bogów, szuka i gubi.
Herakles, Tezeusz, Orfeusz, wszyscy oni, czekają
pod drzewem, ale ty jeszcze się wahasz.
Stoisz w progu, kładziesz “mosty nad pustką”, zaglądasz
w “niewidome stawy”.
Przecież już wiesz. Możesz porzucić słowa i wejść
do ogrodu wyznawców cienia.
.
Podszepty
Podcienia szeptały: nie odchodź,
zostań. Przemierzyłeś już tyle krain.
Porywały cię nurty rzek, zwodziły
morza nadziei. A twoja wędrówka,
i tak, prowadzi do kresu. Zostań.
Zaśnij i nie śnij. Stań się ciemnością.
Uspokój to przestraszone zwierzę,
którym byłeś, jesteś i będziesz.
Ugłaskaj nicość, przenicuj myśli.
Nie wypatruj już nikogo i niczego.
Zostań.
.
Robert Gawłowski
..
O autorze:
Robert Gawłowski (ur. 1957) – jako poeta debiutował w roku 1977, zaś jako dziennikarz i krytyk w 1978. Dotychczas wydał zbiory poezji: „Nie ukrywajmy tego szaleństwa” – 1983, „Ograniczony wybór” – 1984, „Marko Polo szuka nowej drogi” – 1984, „Marko Polo – 1987”, „Podróż chroniczna” – 1997, „Georg – ostatnie chwile, ostatnie błyski” – 1998 (poemat o Georgu Traklu) oraz manifest poetycki – „Książeczka o poezji” – 1997. Autor sztuk teatralnych, słuchowisk radiowych i scenariuszy filmowych. Wiersze, artykuły, eseje publikował w wielu czasopismach i antologiach w Polsce jak i za granicą.
